Hong Kong heeft 9 miljoen inwoners en was tot 1997 een Britse kroonkolonie. In dat jaar werd het overgedragen aan China. Hongkong heeft wel een uitzonderingspositie in China: het is een zogeheten Speciale Administratieve Regio die van de rest van China wordt gescheiden door een zwaarbewaakte grens. Voor Hongkong hebben we dan ook geen visum nodig, in tegenstelling tot de rest van het land. Er bestaat ook geen perscensuur en er geldt het kapitalistische systeem. Toch gingen in 2005 honderdduizenden inwoners de straat op, omdat China hun vrijheden dreigde in te perken.
We waren hier eerder in 2004, maar slechts één dag. Wel hebben we toen in hoog tempo de stad doorkruist en toch nog veel gezien. Zie de video-opname die we toen gemaakt hebben.
Nu blijven we hier 3 dagen en hebben tijd de stad verder te verkennen. Waar we toen niet aan toe kwamen was een bezoek aan de Victoria Peak, een hoge berg vanwaar je een prachtig uitzicht over de stad hebt. Bijna een verplichte attractie voor iedere bezoeker aan Hong Kong.
Zondagsmorgen nemen we een taxi naar The Peak. Een behoorlijk lange rit, o.a. door de lange tunnel onder de Parelrivier die Kowloon met Hongkong Island verbindt. Genoeg tijd om een praatje met de vriendelijke en goed Engels sprekende taxichauffeur te maken. Hij vertelt dat er na de overname van de Britten door de Chinezen gelukkig niet veel verandert is. Wel komen er veel meer Chinezen met geld naar Hongkong, maar minder Amerikanen als gevolg van de financiele crisis.
We dachten te hebben afgesproken dat de taxichauffeur ons naar het beginpunt van de Peaktram zou brengen, vanwaar een tram je via een steile helling naar het hoogste punt, de Peak brengt. Maar we waren blijkbaar niet duidelijk genoeg geweest, want de taxi brengt ons rechtstreeks naar de Peak. Jammer, want we hadden graag de spectaculaire rit met de Peaktram gemaakt tegen de steile helling op.
Op de Peak gaan we naar de Peaktower, een hoog modern gebouw, waarin behalve behalve winkels en eetcafe's ook een Madam Tussauds is gevestigd. Boven op het gebouw is een uitzichtplatform met een spectaculair panoramisch uitzicht van 360 graden. Hier is het ons om te doen is, het uitzicht op de skyline van Hongkong. Helaas wordt het uitzicht beperkt door de grote luchtvochtigheid, maar het uitzicht is zeker de moeite waard.
Vervolgens gaan we aan de wandel op de Peak. Er is een mooie wandelroute van 3 kilometer rondom de Peak aangelegd. Dit schaduwrijke verharde bospad biedt niet alleen een mooi uitzicht op de stad met zijn wolkenkrabbers, maar ook op de haven en de verschillende eilanden rondom de stad. Het pad kronkelt door de tropische begroeiing van bomen en planten met veel verschillende vogels en kleurige vlinders.
Onderweg raken in gesprek met een bejaard echtpaar dat elke zondag hier naar toe gaat om te recreëren. Tot onze verbazing vernemen we dat de vrouw Nederlands verstaat. Ze vertelt dat ze in 1929 in Bandung, in het toenmalig Nederlands-Indië is geboren en daar in het Nederlands les heeft gehad. Ze volgde een opleiding voor apotheker en kreeg les van een professor die eerst aan de universiteit van Groningen en later van Utrecht was verbonden. In 1963 verhuisde ze naar China en heeft toen Chinees moeten leren en heeft sindsdien nooit meer Nederlands gesproken. Tot ze vandaag deze 2 Hollanders hier ontmoet. Vol verwondering horen we hoe goed ze nog Nederlands durft te spreken en welk plezier ze daar aan beleeft. In het kort vertelt ze hoe ze in Hongkong is verzeilt geraakt en dat er vlak voor de overname door de Chinezen veel inwoners uit Hongkong naar Amerika en Canada zijn verhuisd, omdat men de Chinese overname vreesde. Velen komen nu terug omdat de overname weinig van het leven in Hongkong heeft verandert.
Om weer beneden in de stad te komen volgen we The Old Peakroad, een heel steil voetpad, ook weer zo'n 3 km en opnieuw met een prachtige tropische begroeiing rondom. Het is behoorlijk uitputtend om zo steil naar beneden te gaan en komt op de kuiten aan, maar wel goed om onze conditie te trainen.
In het centrum van Hongkong Island zien we grote groepen vrouwen bijeen, zowel op de pleinen als langs de kant van de weg. We schatten dat het er wel een paar duizend zijn. Het zijn Filipijnse vrouwen, die in hun eigen land geen werk kunnen vinden en hier in Hongkong proberen geld voor de familie te verdienen. Ze willen zondags niet in hun kleine onderkomens verblijven en ontmoeten hier hun landgenoten om even lekker bij te praten, kaartspelletjes te doen, elkaars nagels te manicuren en elkaars haar te doen. We zijn een aantal jaren geleden op de Filipijnen geweest en hebben kunnen zien hoe moeilijk het leven daar is voor de meeste mensen. Maar ook in Hongkong zullen ze het ook niet gemakkelijk hebben en we kunnen ons voorstellen hoe plezierig het is hun landgenoten, zeg maar lotgenoten één keer in de week te ontmoeten. Het is dan ook een gezellige bijeenkomst.
Met de Star Ferry varen we terug naar Hung Hom, het stadsdeel waar wij verblijven. We zijn te moe om er savonds nog weer uit te gaan, maar dat hoeft ook niet, we hebben genoeg gedaan vandaag en heel veel gezien.